τρέχει – βάζει το ένα πόδι μπροστά από το άλλο σε δρόμους, μονοπάτια ή διάδρομους. Ωστόσο, ενώ αυτό δεν τροποποιείται από έτος σε έτος, τα πρότυπα τρέχοντας έρχονται καθώς και να πάνε. Έχοντας συμμετάσχει στο άθλημα, τον τρόπο ζωής, καθώς και την εξυπηρέτηση του τρέξιμου για τις τελευταίες δεκαετίες, έχω δει κάποια πρότυπα που είναι λεπτές καθώς και άλλες που είναι πολύ πιο έντονες. Η εκτέλεση των ΗΠΑ, η μεγαλύτερη ένωση της αγοράς, δημοσιεύει μια ετήσια έρευνα για την εθνική δρομέα. Το πιο πρόσφατο βασίζεται στις ενέργειες περισσότερων από 4.000 δρομέων – εδώ είναι αυτό που δείχνει σχετικά με τον καθορισμό του αθλήματος:
Ποιοι είναι οι δρομείς;
Υπάρχουν κάπως περισσότεροι γυναίκες δρομείς στις ΗΠΑ από το Guy (54% γυναίκες), καθώς και έξι στους δέκα είναι μεταξύ των 25 ετών καθώς και 44. Αυτό είπε, το 23% των αμερικανών δρομέων που ερωτήθηκαν είναι 55 ετών , έτσι η ηλικία μπορεί να είναι λιγότερο από ένα φράγμα από ό, τι μπορούμε να περιμένουμε. Οι μισοί από τους ερωτηθέντες θέλουν να τρέξουν σόλο, ενώ το άλλο μισό θέλει να τρέξει με άλλους – ή με μια περιφερειακή ομάδα ή μια λέσχη.
Τα τρία τέταρτα των ερωτηθέντων δηλώνουν ότι τρέχουν όλο το χρόνο. Η τυπική απόσταση ανά άτομο είναι 23 μίλια την εβδομάδα. Η τεράστια πλειοψηφία των δρομέων (58%) θέλει να τρέξει το πρωί, καθώς και η πιο τυπική επιφάνεια είναι ο δρόμος. Έβγαλε το μυαλό μου για να ανακαλύψει ότι μόνο το πέντε τοις εκατό των δρομέων στις ΗΠΑ καθορίζουν τους εαυτούς τους ως “δρομείς μονοπατιών”. Θα πίστευα ότι ήταν πολύ υψηλότερο από αυτό!
Πού είναι online;
Όπως γνωρίζουμε, το κοινωνικό δίκτυο έχει καταλήξει να είναι πανταχού παρόν σε σχεδόν κάθε πτυχή της ζωής μας, καθώς και το τρέξιμο δεν αποτελεί εξαίρεση. Έξι στους 10 συμμορφώνονται με κάποιο λογαριασμό που σχετίζονται με το τρέξιμο στα κοινωνικά μέσα: Facebook για μια σειρά δραστηριοτήτων που τρέχουν, όπως η επικοινωνία, η συγκέντρωση κεφαλαίων, καθώς και η κοινή χρήση. Το Facebook καθώς και το Instagram για να συμμορφωθούν με άλλους, καθώς και να αναζητήσουν έμπνευση. Το μισό μου αρέσει να μοιράζεται την εμπειρία τους στα κοινωνικά μέσα ενημέρωσης.
Πόσο δέχονται την τεχνολογία;
Όσον αφορά τα προϊόντα καθώς και τα gadgets που χρησιμοποιούμε οι δρομείς, μας αρέσει να ποσοτικοποιούμε, καθώς και να προβάλλουμε την ανάπτυξή μας, καθώς το 70% χρησιμοποιεί ένα GPS ή ένα tracker φυσικής κατάστασης. Τούτου λεχθέντος, μόνο το 18% των ερωτηθέντων δρομέων χρησιμοποιούν ένα gadget με δυνατότητα καρδιακού ρυθμού, όπως το Fitbit μου ιοντικό. Αυτό ήταν μια ακόμη έκπληξη για μένα, θεωρώντας ότι η παρακολούθηση του καρδιακού ρυθμού στο ιοντικό μου είναι ένα snap καθώς και δεν χρειάζεται ξεχωριστό ιμάντα μαστού (που μπορεί να είναι ενοχλητικό). Εκτός από τους δρομείς που θέλουν απολύτως να ακούσουν μουσική, καθώς το 46% τρέχει με κάποιο είδος φορητής μουσικής συσκευής. Το κάνω επίσης με το ιοντικό μου, το οποίο αποθηκεύει τη μουσική, οπότε δεν υπάρχει απαίτηση για επιπλέον υλικό.
Πόσο μακριά τρέχουν;
Αυτό που ανακάλυψα πολλά εκθέματα ήταν η κατανομή της συμμετοχής των εκδηλώσεων. Ο κόσμος μου καταναλώνεται κυρίως με μαραθώνιο, καθώς και έκπληκτος για να ανακαλύψω ότι μόνο το 3% των δρομέων που ερωτήθηκαν είναι υπερμαραθονιστές. Πίστευα ότι όλοι έτρεξαν Ultras! Ωστόσο, ο μισός μαραθώνιος είναι μακράν η πιο σημαντική απόσταση αγώνα με 2,3 εκατομμύρια ανθρώπους να ολοκληρώνουν μισό μαραθώνιο το 2018 (και 518,916 ολοκληρώνοντας έναν πλήρη μαραθώνιο). Συγκριτικά, μόνο 110.011 ολοκλήρωσαν ένα Ultra.
Ωστόσο, το Ultramarathoning είναι το ταχύτερα αναπτυσσόμενο τμήμα. Το 1993 – το έτος που έτρεξα το πρώτο μου Ultra -ήμουν ένας από τους 3.754 τελικούς στη Βόρεια Αμερική, καθώς και το ultramarathoning ήταν ακόμα ένα μάλλον ασαφές χόμπι. Σήμερα, δεν είναι ασυνήθιστο να ακούμε αναφορές στο άθλημα στα νέα ή να ελέγξουμε για την υπερμαραθώνια στο χαρτί (εντάξει, ίσως όχι ασυνήθιστο, ωστόσο συμβαίνει). Το Ultramarathoning έχει πάει στο λεξικό mainstream καθώς και η δημοτικότητά του συνεχίζει να αυξάνεται.
Μια ματιά στο μέλλον
Η άλλη πρόβλεψή μου είναι ότι πολύ περισσότεροι άνθρωποι θα αρχίσουν να χτυπούν τα μονοπάτια. Η λεγόμενη “μετατροπή δρόμου προς διακίνηση” συμβαίνει γρηγορότερα από ό, τι πολλοί άνθρωποι συνειδητοποιούν. Το βλέπω αυτό ως ένα από τα σημαντικότερα πρότυπα που παίρνουν την τοποθεσία στο τρέξιμο, καθώς και οραματίζομαι ότι οι αριθμοί δημοσκόπησης θα δείξουν αυτή τη μετατόπιση σε μελλοντικές έρευνες. Τρέχοντας σε ένα μονοπάτι έναντι του δρόμου χρησιμοποιεί απλώς πολλά πλεονεκτήματα – όπως δεν υπάρχει κυκλοφορία, πολύ καλύτερη ποιότητα αέρα, υπέροχο τοπίο, καθώς και μια πολύ πιο επιφάνεια που είναι επιφάνεια για να τρέξει από το πεζοδρόμιο – όχι για να σχεδιάσει σε μεγαλύτερο αριθμό συμμετεχόντων .
Έτσι, το έχετε, το ρεύμα στο καθορισμό του αθλήματος. Όπως και, ενώ όλα αυτά τα στατιστικά στοιχεία είναι ενδιαφέροντα, ας μην χάσουμε τους πρωταρχικούς αυτοκινητιστές πίσω από αυτή την απίστευτη ανάπτυξη. Το τρέξιμο είναι προσιτή, η λειτουργία είναι υγιής, η λειτουργία αυξάνει την περιβαλλοντική συνειδητοποίηση και, καλά, τρέχει μόνο βράχια. Εκτός από αυτό είναι μια ποιότητα που δεν μπορεί να μετρήσει η έρευνα.
Αυτές οι πληροφορίες είναι για ακαδημαϊκές λειτουργίες μόνο, καθώς δεν εννοείται ως υποκατάστατο της ιατρικής διάγνωσης ή θεραπείας. Δεν πρέπει να χρησιμοποιείτε αυτές τις πληροφορίες για τη διάγνωση ή τη θεραπεία ενός προβλήματος ή ευεξίας υγείας και ευεξίας. Επιθεωρήστε πάντα τον γιατρό σας πριν μεταβάλετε τη διατροφή σας, μεταβάλλετε τις συνήθειες του ύπνου σας, λαμβάνοντας συμπληρώματα ή ξεκινώντας μια νέα ρουτίνα φυσικής κατάστασης.
ΚοσμήτοραςΈνας διεθνώς αναγνωρισμένος αθλητής αντοχής, καθώς και ένας συγγραφέας bestselling της New York Times, ο Dean Karnazes έχει ωθήσει το σώμα του καθώς και το μυαλό σε αδιανόητα όρια. Μεταξύ των πολλών επιτευγμάτων του, έχει τρέξει 350 σταθερά μίλια, που απευθύνεται στον ύπνο για τρεις νύχτες. Έτρεξε σε όλη την κοιλάδα του θανάτου σε θερμοκρασίες 120 μοιρών, καθώς και έτρεξε έναν μαραθώνιο στον Νότιο Πόλο σε δυσμενείς 40 μοίρες. Σε δέκα διαφορετικές περιπτώσεις, έχει τρέξει ένα σόλο αγώνων ρελέ 200 μιλίων, αγωνιστικά μαζί με ομάδες δώδεκα.
